Circadiaanse ritmes zijn lichamelijke, geestelijke en gedragsveranderingen die bij levende organismen, waaronder de mens, in een periode van ongeveer 24 uur plaatsvinden. Deze veranderingen worden in gang gezet als reactie op veranderingen in licht en duisternis, het dag-nacht ritme. Circadiaanse ritmes zijn terug te vinden in vrijwel alle levende wezens, inclusief dieren, planten, microbes en natuurlijk de mens. De studie naar circadiaanse ritmes wordt chronobiologie genoemd.
Nee, maar ze zijn wel gerelateerd. Onze biologische klok stuurt ons circadiaans ritme.
De biologische klokken die de circadiaanse ritmes controleren zijn groepen samenwerkende cel-moleculen die zich in ons hele lichaam bevinden. Een ‘master clock’ die zich in de hersenen bevindt coördineert alle biologische klokken in ons lichaam zodat deze goed op elkaar zijn afgestemd.
De ‘master clock’ die de circadiaanse ritmes controleert bestaat uit een groep zenuwcellen in de hersenen en wordt SCN (Suprachiasmatic Nucleus) genoemd. Deze SCN bestaat uit 20.000 zenuwcellen en bevindt zich in de hypothalamus, een gebied in de hersenen, net boven het punt waar de zenuwen van de ogen elkaar kruisen.
Circadiaanse ritmes in ons lichaam komen tot stand door natuurlijke factoren in ons lichaam zelf maar worden óók beinvloedt door signalen uit de omgeving. Licht is daarvan de belangrijkste door bepaalde genen, die onze interne klokken aansturen, aan of uit te zetten.
Circadiaanse ritmes kunnen ons slaap-waak ritme, hormoon afgifte, lichaamstemperatuur en andere belangrijke lichaamsfuncties beïnvloeden.
Ja. Onderzoekers hebben bepaalde genen geïdentificeerd die invloed hebben op het circadiaanse ritme bij mensen, fruitvliegjes, muizen, schimmels en diverse andere organismen.
Ja. CIrcadiaanse ritmes zijn belangrijk voor ons slaappatroon. Onze ‘master klock’ of SCN, regelt de aanmaak van melatonine. Melatonine is het hormoon dat ons slaperig maakt. De SCN ligt precies boven de oog zenuwen, en reageert net als deze oog zunuwen, ook op licht en donker. Als er minder licht is, zoals ’s nachts, geeft de ‘master clock’ onze hersenen het signaal om meer melatonine aan te maken waardoor we slaperig worden.
Ja. Een jetlag ontstaat wanneer reizigers last hebben van hun verstoorde circadiaanse ritmes. Als je door verschillende tijdzones reist kan je ‘lichaamsklok’ van slag raken. Stel je vliegt van California naar New York. In dat geval verlies je 3 uur tijd. Als je dus om 7.00 uur opstaat denkt je lichaam dat het pas 4.00 uur is. Hierdoor kan je je groggy en gedesoriënteerd voelen. Je lichaamsklok kan zich zelf ‘resetten’ maar dit kan wel enkele dagen duren.
Ja. Circadiaanse ritmes worden gekoppeld aan slaapproblemen zoals slapeloosheid en een verstoord slaap-waak ritme. Afwijkende circadiaanse ritmes worden ook geassocieerd met (seizoens)depressie.
Wetenschappers bestuderen hiervoor mensen of bepaalde ‘voorbeeld organismen’ zoals muizen of zeewier. Bij deze experimenten zal de onderzoeker de periodes van licht en duisternis variëren om te bepalen welke veranderingen dit teweeg brengt in de genen activiteit of andere moleculaire signalen.
In Nederland houdt o.a. mevrouw Dr. Marijke Gordijn van de afdeling chronobiologie van de Rijksuniversiteit van Groningen zich met circadiaanse ritmes bezig.
Kennis over hoe en waarom onze biologische klokken tikken kan onderzoekers leiden naar behandelingen van gezondheidsklachten die hiermee te maken hebben. Informatie over de genen die verantwoordelijk zijn voor de circadiaanse ritmes zal ook het inzicht vergroten in biologische systemen en het menselijk lichaam.
Tags: circadiaans ritme, circadiaanse ritmes