Cortisol is één van de belangrijkste hormonen in de reactie op stress en wordt daarom ook wel het anti-stresshormoon genoemd. Mensen met een laag cortisol gehalte zijn zeer gevoelig voor stress. Cortisol verhoogt het vermogen van het lichaam om beter om te gaan met stress.
Cortisol is een hormoon dat ons in staat stelt om goed met stressvolle situaties om te gaan. Ten tijde van stress wordt de hoeveelheid cortisol daarvoor verhoogd. In de natuur komt dat alleen voor als we moeten vluchten en wanneer we pijn hebben. Cortisol verhoogt dan ons energieniveau, alertheid en uithoudingsvermogen. Mensen die basaal weinig cortisol hebben zijn zeer gevoelig voor stress en hebben vermoeidheidsklachten.
Overdag, of beter gezegd zodra het licht wordt, moesten onze verre-verre voorouders alert en waakzaam zijn om de gevaren in de natuur het hoofd te kunnen bieden. Onmiddellijk bij het licht worden start daarom de cortisolproductie en stijgt het niveau daarvan. Cortisol verhoogt de activiteit, vermindert passiviteit en levert energie en uithoudingsvermogen. Dit productieritme zit in onze genen. Voor gezonde personen geldt nog steeds dat cortisol vroeg in de morgen, bij het wakker worden, direct een hoog niveau heeft. Gedurende de dag blijft dit op een normaal niveau om in de avond en nacht af te nemen. Tussen 12 en 2 uur ’s nachts is cortisol op z’n laagst. Per dag ligt de productie bij een vrouw rond de 20 mg en bij de man rond de 30 mg.
Cortisol is één van de belangrijkste elementen in de stress-respons en wordt daarom ook wel het anti-stresshormoon genoemd. Mensen met een laag cortisol gehalte zijn zeer gevoelig voor stress. Cortisol verhoogt het vermogen van het lichaam om beter om te gaan met stress. Onderzoek o.a. in Nederland laat zien dat het hormonale stress systeem al zo’n miljard jaar oud is en zelfs langer bestaat dan het immuunsysteem.
Cortisol stijgt waneer we in situaties van stress door het bloedsuiker te mobiliseren. Veel cortisol zorgt dan ook vaak voor veel insuline. Insuline moet het bloedsuiker naar de spieren brengen. Een langdurig hoog cortisolniveau zal, net zoals langdurig veel insuline, tot resistentie leiden. In het bloed is cortisol dan normaal of verhoogd aanwezig, maar in de cellen waar het zijn werk moet doen, niet of heel weinig.
De cortisolproductie kan in de basis op twee manieren verstoord worden:
1. Er wordt géén cortisol aangemaakt. De ziekte van Addison is hiervoor hét voorbeeld,
2. Er wordt tevéél cortisol aangemaakt, met als voorbeeld de ziekte van Cushing.
Hierover valt meer te lezen in de andere publicaties over cortisol.
Cortisol heeft een stemmingsverbeterend effect. De volgende mechanismen kunnen daarvoor verantwoordelijk zijn:
De werking van cortisol op de doelcellen vermindert met het ouder worden.
Op de hypothalamus-hypofyse-bijnier as vinden we hiervoor verschillende aanwijzingen:
Bij het ouder worden wijst een verhoging of het gelijk blijven van cortisol in bloed niet op een teveel aan cortisol, maar op cortisolresistentie. Dit komt door de verminderde gevoeligheid van de doelcellen en door de vertraagde ontgifting. Dit wordt mede veroorzaakt door (verlaging van) andere hormonen zoals de schildklier hormonen, de sekshormonen en DHEA.
Adaptogenen zijn veelal kruidensubstanties en helpen bij chronische stress om de homeostase te handhaven. Hier valt ook onder het reguleren van het bioritme en het circadiaans, aan tijd gerelateerde ritme.
De belangrijkste adaptogenen die cortisol (via de bijnieren) ondersteunen zijn:
De nutriënten en aminozuren om cortisol goed te laten functioneren zijn:
Voor specifieke cortisol supplementen verwijzen wij naar de link onder aan deze pagina.